„Krysiu, będzie nam Ciebie bardzo brakowało”. Te słowa przeczytaliśmy w nekrologu przed rokiem. Czy czas zdołał ukoić nasz smutek? Niestety nie…

Brakuje nam Ciebie, wieloletniego sekretarza Koła Lekarzy Seniorów Dolnośląskiej Izby Lekarskiej, Przyjaciela i Człowieka o wielkim sercu, lekarza stomatologa z powołania, świetnej

specjalistki, która za swoje zaangażowanie została odznaczona wiosną 2023 roku Medalem im. prof. Jana Mikulicza-Radeckiego.

Zawsze uśmiechnięta, rozwiązująca problemy jakby od niechcenia, ciągle w biegu.

Pracę zawodową podjęła po ukończeniu studiów na Wrocławskiej Akademii Medycznej, a traktując protetykę jako królową stomatologii uzyskiwała kolejne stopnie specjalizacji.

Wkrótce potem objęła stanowisko lekarza specjalisty w Spółdzielni Lekarzy Specjalistów i Stomatologów Vita. Jej drogi splotły się szybko z Dolnośląską Izbą Lekarską, w której do ostatnich swoich dni była czynna w kręgu kolegów seniorów.

Odeszła charyzmatyczna osobowość, która skupiała wokół siebie kolegów i koleżanki ze świata dolnośląskiej medycyny.

Miłość do medycyny przelała na córkę Beatę, która pierwsze kroki stawiała jako asystent w Katedrze Protetyki u prof. Bogumiła Płonki, a także na wnuczkę Caroline. Czy najmłodsza latorośl – prawnuczka Emilia Maria – również straci serce dla stomatologii? To chyba pozostanie pytanie retoryczne.

Brzmią nam jeszcze w uszach słowa wypowiedziane przez prof. Krzysztofa Wroneckiego oraz serdeczną koleżankę z Akademii Medycznej i reprezentantkę Izby Lekarskiej panią doc. Barbarę Bruziewicz-Mikłaszewską, którzy wspominali jej głębokie zaangażowanie oraz czasami wręcz czarodziejskie sposoby załatwienia rzeczy niemożliwych.

Z uśmiechem i elegancją, z tym francuskim je ne sais quoi, szła przez życie.

Razem z nią kończy się kolejna epoka wrocławskiej protetyki. Odeszła Pani doc. hab. n. med. Halina Panek oraz Pan prof. dr. hab. n. med. Włodzimierz Więckiewicz.

Dlaczego po roku piszę te słowa? Niech będzie to hołd oddany nie tylko Mamie, ale także życiu. Ono jest piękne i nie przegapiajmy go!!! Krysia pokazała nam jak cieszyć się pracą, a jednocześnie nie zapominać o rozkoszy jedzenia truskawek. O Niej trzeba pisać na złotym aksamicie…

Krysiu, brak nam Ciebie… Pozostaniesz w naszych myślach na zawsze…

Córka Beata Maria Kusch