dr Zenon Mizera – ftyzjatra

Całe swoje życie poświęcił pacjentom w czasie, kiedy świat opanowała gruźlica, niezwykle zaraźliwa śmiertelna choroba. Przysięga Hipokratesa, jaką złożył uzyskując tytuł lekarza, była naczelną zasadą jego życia. Nigdy nie odmówił pomocy chorym bez względu na czas pracy, nigdy nie przyjął żadnej korzyści materialnej, bo zabraniało mu tego jego wysokie morale. Kierował dwiema przychodniami równocześnie: w Leśnicy oraz we Wrocławiu przy ul. Sienkiewicza, gdzie należało 500 pacjentów. Kochał ludzi i nigdy nie miał żadnych wrogów.  Cieszył się szacunkiem swoich podwładnych oraz przełożonych. Jego skromność polegająca na odmowie przyjęcia jakichkolwiek korzyści w latach 60-80., w czasach kiedy wszystkiego brakowało spotykała się ze zdziwieniem ze strony ludzi walczących o byt. Szanował pieniądze, bo zawsze ich brakowało, rozumiał wartość pracy. Wraz z żoną aktywnie wspierał budowę naszego kościoła, żył we wspólnocie katolickiej uczestnicząc we wspólnych pielgrzymkach. Wspomagał samotną siostrę. Miał wielu przyjaciół. Szanował wszystkich jednakowo bez względu na poglądy, stan zamożności, wykształcenie. Bardzo troszczył się o jedność w rodzinie i był przykładem dla wszystkich. Dla nas jest Święty.

Córka Jolanta Mizera-Pietraszko

Fot z archiwum J.M.-P.