Józef Michowicz (1931–2023)

31 stycznia 2023 roku towarzyszyliśmy w ostatniej drodze doktora nauk medycznych Józefa  Michowicza – dobrego człowieka, wspaniałego lekarza i nauczyciela wielu pokoleń lekarzy.

Józef Michowicz urodził się 5 marca 1931 roku w Jaśle w rodzinie, która w 1946 roku przeprowadziła się na Dolny Śląsk i dbała o wykształcenie dzieci (brat Waldemar Michowicz był wybitnym profesorem historii). Józef ukończył szkołę średnią – LO im. J. Kasprowicza w Świdnicy w 1951 roku. W latach 1951–1957 studiował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej we Wrocławiu.

Pracę zawodową podjął w II Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych AM we Wrocławiu, kierowanej przez ówczesną sławę wrocławskiej medycyny prof. Antoniego Falkiewicza. Traktując internę jako królową nauk medycznych uzyskiwał kolejne stopnie specjalizacji w 1963 i 1967 roku. W tymże roku obronił dysertację doktorską w zakresie immunologii klinicznej. Stopniowo awansował z asystenta na adiunkta kliniki. W latach 1960–1962 odbył oficerską służbę lekarską w Wojsku Polskim.

W 1970 roku objął stanowisko ordynatora Oddziału Wewnętrznego nowo powstałego Szpitala Kolejowego we Wrocławiu. Ze szpitalem tym, z przerwami, związany był do przejścia na emeryturę. Dwukrotnie wyjeżdżał z rodziną do pracy w Algierii. W latach 1970–1974 wykładał kardiologię na uniwersytecie w Konstantynie pracując równocześnie jako lekarz w Oddziale Kardiologii Uniwersyteckiego Szpitala Centralnego, zaś w latach 1982–1985 był wykładowcą kardiologii na uniwersytecie w Setifie. Po powrocie do kraju, w latach 1985–1989 pełnił funkcję Naczelnego Lekarza Okręgowego Szpitala Kolejowego. W 1987 roku ponownie został ordynatorem Oddziału Wewnętrznego tego szpitala, kierował również Pododdziałem Intensywnego Nadzoru Kardiologicznego (od 1991 r.), co dało Mu możliwość realizacji zawodowej w ukochanej dziedzinie wiedzy medycznej – kardiologii. Postęp kardiologii, dobre warunki lokalowe, zatrudnienie specjalistów i podnoszone kwalifikacje pracujących lekarzy oraz zakupy nowoczesnej aparatury umożliwiały szybką diagnostykę i nowoczesne całodobowe leczenie ostrych stanów kardiologicznych. Przyjmowano głównie pracowników kolei i ich rodziny z Dolnego Śląska oraz wymagających tego mieszkańców Wrocławia. Stałe pogłębianie  wiedzy umożliwiały cotygodniowe piątkowe posiedzenia lekarzy oddziału przedstawiających najnowsze doniesienia z czasopism medycznych i omawianie własnych trudnych pacjentów, często z udziałem konsultantów innych specjalności. Wyniki leczenia były omawiane w publikacjach i w czasie licznych konferencji naukowych Sekcji Medycyny Komunikacyjnej Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Okazją do prezentowania osiągnięć naukowych szpitala były również kolejne posiedzenia jubileuszowe Okręgowego  Szpitala Kolejowego.

W pracy dr Józef Michowicz dał się poznać jako człowiek ogromnej wiedzy fachowej. Był doskonałym diagnostą oraz praktykiem. Szczególną troską i życzliwością otaczał ciężko chorych. Pacjent był dla niego zawsze na pierwszym miejscu. Był życzliwym nauczycielem, wręcz mistrzem dla młodych lekarzy, uczył badania chorego cierpliwie i bez pośpiechu oraz wnikliwego postępowania diagnostycznego. Stale zachęcał współpracowników do zdobywania kolejnych stopni specjalizacji i tytułów naukowych. Jako szef był wymagający i punktualny, nie tolerował niedociągnięć, ale życzliwie z uśmiechem traktował  współpracowników. Zawsze interesował się naszym codziennym życiem i nigdy nie odmawiał porady i pomocy w trudnych sytuacjach życiowych, także zdrowotnych nas i naszych rodzin.

Doktor Michowicz wykształcił wielu doskonałych lekarzy pracujących w środowisku wrocławskim do dzisiaj. Wraz z żoną Stefanią, również doktorem medycyny, był współautorem tłumaczenia z języka francuskiego kilku książkowych publikacji medycznych z transplantologii i chorób zakaźnych.

Przeszedł na emeryturę w marcu 1996 roku i długo jeszcze prowadził prywatną praktykę lekarską, aż do 81. roku życia. Przez lata pozostawał w kontakcie z zespołem, z którym wcześniej pracował. Tradycją były marcowe spotkania towarzyskie z pracownikami oddziału. Każde miało charakter wspomnieniowy z ożywionymi dyskusjami, dotyczącymi także spraw  rodzinnych. Zawsze cieszył się sukcesami swoich córek: Anny – romanistki mieszkającej w Hiszpanii i Aleksandry – doktora nauk medycznych mieszkającej we Francji z dwójką dzieci.

W ostatnich latach opiekował się obłożnie chorą żoną (zmarłą 11 czerwca 2021 roku), następnie walczył ze swoją ciężką, złośliwą chorobą. Zmarł 25 stycznia 2023 roku w domu w otoczeniu rodziny. Dr n. med. Józef Michowicz został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Świętego Wawrzyńca we Wrocławiu.

Odeszła jedna z legend wrocławskiej medycyny, dobry, współczujący człowiek, doskonały lekarz, życzliwie wspominany przez rzesze pacjentów, którym niósł pomoc w chorobie. Wielu z nas Jego odejście odczuwa jako osobistą stratę. Z wielkim żalem i smutkiem żegnamy Cię nasz Drogi Przyjacielu. Pozostaniesz na zawsze w naszej wdzięcznej pamięci!

Rodzinę Zmarłego prosimy  o przyjęcie wyrazów szczerego współczucia.

Autorzy wspomnienia: Lesław Gutka, Jerzy Pacholski