Jan Paweł Skóra urodził się 8 stycznia 1958 roku we Wrocławiu. Miał siostrę bliźniaczkę Małgosię oraz starszego brata Jurka. Dzieciństwo cała trójka spędziła w Stabłowicach koło Wrocławia, a późniejsze lata ‒ we Wrocławiu.

Mały Janek od zawsze marzył o medycynie. Wzorami do naśladowania byli rodzice, szczególnie ojciec ‒ profesor Klemens Skóra, od 1973 roku do emerytury kierownik Katedry i Kliniki Chirurgii Naczyniowej Akademii Medycznej we Wrocławiu oraz w 1983 roku współinicjator, wspólnie z profesorem Zenonem Szewczykiem, reaktywacji programu transplantacji nerek we Wrocławiu. Lekarzami byli także matka, starszy brat oraz żona stryja, co podkreśla tę wyjątkową rodzinną tradycję.

Jako młody człowiek profesor Jan Skóra uczęszczał do klasy biologiczno-chemicznej IX Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego we Wrocławiu, gdzie w roku 1977 zdał maturę. Bezpośrednio potem dostał się na wymarzone studia medyczne i w roku 1983 uzyskał tytuł zawodowy lekarza. Po odbyciu obowiązkowego stażu podyplomowego rozpoczął pracę w Klinice Chirurgii Naczyniowej ‒ tej samej, którą kierował jego ojciec.

Szczególnie upodobał sobie chirurgię naczyniową, ogólną i transplantologię. W 1988 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych na podstawie rozprawy pt. „Zmiany aktywacji systemu dopełniacza u chorych z miażdżycą zarostową tętnic kończyn dolnych leczonych operacyjnie”, a w 2000 roku stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy o udziale leukocytów w procesie wgajania się syntetycznej protezy naczyniowej. W 2015 roku, z rąk Prezydenta RP, otrzymał nominację profesorską. Był uczestnikiem wielu międzynarodowych i krajowych programów badawczych z zakresu chorób tętnic, żył i naczyń limfatycznych. Jego dorobek naukowy to w sumie ponad 200 publikacji.

Całą karierę naukową i dydaktyczną związał z Wydziałem Lekarskim Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Przez kilka lat wykładał także w Państwowej Medycznej Wyższej Szkole Zawodowej w Opolu, na kierunku Pielęgniarstwo. Do końca życia pracował też w Klinice Chirurgii Naczyniowej, Ogólnej i Transplantacyjnej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. Jana Mikulicza-Radeckiego we Wrocławiu, w ostatnich latach kierowanej przez prof. Dariusza Janczaka, prywatnie wieloletniego przyjaciela. Od 2022 roku pełnił obowiązki kierownika Zakładu Chirurgii Endowaskularnej w ramach tejże kliniki. Dodatkowo był również członkiem Polskiego Towarzystwa Flebologicznego, Polskiego Towarzystwa Chirurgii Naczyniowej oraz Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran.

Jako lekarz i chirurg pomógł odzyskać zdrowie wielu pacjentom. Poza kliniką pracował także w publicznych i prywatnych przychodniach. Przez ponad 30 lat prowadził prywatną praktykę z zakresu chorób naczyń, wykonując badania diagnostyczne chorób tętnic i żył oraz prowadząc profilaktykę, wczesną diagnostyką i leczenie tętniaków aorty brzusznej i miażdżycy tętnic obwodowych. Jego szczególnym zainteresowaniem było wykorzystanie komórek macierzystych w leczeniu niedokrwienia kończyn dolnych. Dodatkowo, jako pionier w Polsce, wprowadził do leczenia ran terapię genową.

Pracując na uczelni medycznej nie tylko leczył i operował pacjentów, ale też z wielką pasją uczył studentów oraz był opiekunem i recenzentem prac doktorskich. Jego wykłady, seminaria i ćwiczenia pozostaną w pamięci wielu pokoleń lekarzy.

Był człowiekiem wielu pasji i licznych zainteresowań, do których należały historia, malarstwo, film. Lubił podróżować. Z pasją jeździł na rowerze, pływał, grał w tenisa i jeździł na nartach. Nie opuszczał też nigdy koncertów ulubionych zespołów.

Zmarł po krótkiej, lecz ciężkiej chorobie, w Dolnośląskim Centrum Onkologii, Pulmonologii i Hematologii we Wrocławiu, w wieku zaledwie 66 lat.

Po jego śmierci pozostają w niepocieszonym smutku żona, córka oraz cała rodzina.

„Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez, i są takie osoby, na myśl o których zawsze sypie się lawina wspomnień”.

Maria Skóra, córka