XXVI Zjazd polskich historyków medycyny w Bydgoszczy
Opracował Dariusz Lewera
W dniach od 21 do 23 września 2022 roku Bydgoszcz gościła polskich historyków medycyny podczas XXVI Zjazdu Polskiego Towarzystwa Historii Nauk Medycznych. Konferencja odbyła się w Muzeum Okręgowym. Odrestaurowana kamienica z dobudowaną częścią wystawienniczo-konferencyjną była doskonałym miejscem na tego typu spotkanie.
XXVI Zjazd polskich historyków medycyny w Bydgoszczy
Opracował Dariusz Lewera
W dniach od 21 do 23 września 2022 roku Bydgoszcz gościła polskich historyków medycyny podczas XXVI Zjazdu Polskiego Towarzystwa Historii Nauk Medycznych. Konferencja odbyła się w Muzeum Okręgowym. Odrestaurowana kamienica z dobudowaną częścią wystawienniczo-konferencyjną była doskonałym miejscem na tego typu spotkanie.
Poza Polskim Towarzystwem Historii Nauk Medycznych organizatorami zjazdu byli: Fundacja Naukowa „Bydgoska Szkoła Historii Nauk Medycznych”, Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy i Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Medycyna – przemiany – procesy to uniwersalny temat konferencji. Nadal trwająca pandemia Covid-19 spowodowała, że wielu prelegentów podjęło tematy związane z epidemiami cholery w przeszłości. Badacze medycyny ze 105 Szpitala Wojskowego w Żarach dr Zbigniew i Krzysztof Kopocińscy, znawcy tematyki medycyny wojskowej, podjęli temat profilaktyki chorób wenerycznych wśród polskich żołnierzy w garnizonie Równe.
Niezwykle ciekawe były wystąpienia o charakterze biograficznym dotyczące np. Ignacego Łukasiewicza polskiego farmaceuty, wynalazcy lampy naftowej, założyciela pierwszej na świecie kopalni ropy naftowej, którego, z całą odpowiedzialnością, można uznać za pioniera europejskiego przemysłu naftowego.
W zjeździe wzięli udział lekarze, farmaceuci, fizjoterapeuci, pielęgniarki i historycy, dlatego zakres prac był bardzo szeroki. Neurolodzy przedstawili historię leczenia padaczki, stwardnienia bocznego zanikowego, stwardnienia rozsianego oraz jednej z podstawowych kiedyś metod diagnostycznych, jaką była punkcja lędźwiowa. Farmaceuci w wykładach przywołali sławne na owe czasy postacie tej dyscypliny nauki a także kierunki rozwoju przemysłu farmaceutycznego, który jest jednym z najbardziej intratnych, a w związku z tym także najbardziej kontrowersyjnych biznesów na świecie. Trudno ustalić dokąd jest misja, a odkąd zaczyna się interes finansowy. Fizjoterapeuci przywołali Per Henrika Linga i Elizabeth Kristine Bjӧrksten, pionierów europejskiej gimnastyki i rehabilitacji.
W siedmiu sesjach naukowych nie zabrakło także prac z zakresu medycyny starożytnej i średniowiecznej.
Spotkanie zakończyło Walne Zebranie Członków Polskiego Towarzystwa Historii Nauk Medycznych, podczas którego odbyły się wybory nowych władz. Funkcję prezesa powierzono prof. Wojciechowi Ślusarczykowi z Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy, wiceprzewodniczącymi zostali prof. Anita Magowska z Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu oraz autor niniejszego artykułu.
Podczas zjazdu wybrano także Wrocław jako miejsce zjazdu historyków medycyny w roku 2024. Będzie to zjazd szczególny, gdyż przypada w setną rocznicę pierwszego naukowego spotkania polskich historyków medycyny, które odbyło się z inicjatywy profesora Władysława Szumowskiego w Krakowie, w prywatnym mieszkaniu dermatologa prof. Dowmonta Franciszka Giedroycia. Spotkanie jest uznawane za pierwszy zjazd polskich historyków medycyny.
Jubileuszowy zjazd we Wrocławiu to z całą pewnością wyróżnienie dla naszego ośrodka, ale i wyzwanie naukowe i organizacyjne. Jestem jednak pewien, że wrocławscy badacze dziejów medycyny sprostają temu zadaniu.
Dariusz Lewera