Aktualności
W dniach 17-19 czerwca bieżącego roku naszą Izbę zdominowali historycy medycyny. Okazją była wizyta przedstawicieli Ośrodka Dokumentacji Historycznej Śląskiej Izby Lekarskiej, której przewodniczył dr hab. Krzysztof Siemianowicz. W imieniu prezesa DIL uczestników spotkania powitała wiceprezes dr Bożena Kaniak. Po części oficjalnej odbyła się sesja naukowa, której przewodniczyli dr hab. Barbara Bruziewicz-Mikłaszewska i wspomniany już wcześniej dr hab. Krzysztof Siemianowicz
Spotkanie Izb Lekarskich Śląskiej i Dolnośląskiej
W dniach 17-19 czerwca bieżącego roku naszą Izbę zdominowali historycy medycyny. Okazją była wizyta przedstawicieli Ośrodka Dokumentacji Historycznej Śląskiej Izby Lekarskiej, której przewodniczył dr hab. Krzysztof Siemianowicz. W imieniu prezesa DIL uczestników spotkania powitała wiceprezes dr Bożena Kaniak. Po części oficjalnej odbyła się sesja naukowa, której przewodniczyli dr hab. Barbara Bruziewicz-Mikłaszewska i wspomniany już wcześniej dr hab. Krzysztof Siemianowicz. Badacze dziejów medycyny próbowali szukać wspólnej historii. Po filmie prezentującym działalność Dolnośląskiej Izby Lekarskiej autorstwa red. Stanisława Wolnego pt. Rodowód nastąpiły wykłady. Pierwszy pt. Wiktor Bross, wspólna historia wygłosił dr Ryszard Wąsik. Przybliżył sylwetkę chirurga, uczonego, który przez lata zamieszkiwał w Katowicach, a pracował w „mikuliczowskiej” klinice we Wrocławiu. „Wiktor Bross był „nasz i wasz” konkludował autor. Wykład o prof. Wiktorze Brossie wywołał falę wzruszających wspomnień i zabawnych anegdot, które barwnie opowiedział dr hab. Krzysztof Wronecki. Jestem „wnukiem” prof. W. Brossa podsumował na koniec i tak już zostało do końca trzydniowego spotkania.
W świat przedwojennej medycyny przeniósł zebranych Dariusz Lewera opowiadający o wybitnych uczonych Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma. Podkreślał śląskie korzenie lekarzy, którzy poprzez swoje pionierskie metody leczenia, odkrycia i wreszcie nazwy eponimiczne przeszli do historii światowej medycyny. Dzisiaj są wspominani we wszystkich szerokościach geograficznych. Pierwszą sesję naukową zamknął dr Mieczysław Dziedzic wspominając prof. Rudolfa Weigla. Choć uczony nie miał specjalnych więzów z Wrocławiem, po wojnie jego uczniowie tworzyli podwaliny pod nowo powstającą naukę akademicką w odzyskanym Wrocławiu. Wielu z nich tylko dlatego przeżyło wojnę, że zostali pracownikami laboratorium profesora Rudolfa Weigla.
Drugi dzień goście spędzili zwiedzając wystawę zatytułowaną 1000 lat Wrocławia w Muzeum Miejskim. Przez wieki naszego miasta przeprowadziła zwiedzających niezwykle kompetentna kustosz. W Ratuszu po Galerii Sławnych Wrocławian oprowadzał dr hab. Krzysztof Wronecki. Główny nacisk położył na sylwetki medyków, którzy są licznie reprezentowani w tym miejscu, jak choćby Albert Neisser, odkrywca dwoinki rzeżączki, Jan Mikulicz-Radecki – wrocławski chirurg wszechczasów, Ludwig Guttmann – twórca ruchu paraolimpijskiego oraz powojenni wrocławscy uczeni jak Ludwik Hirszfeld czy Wiktor Bross.
Sobotnie popołudnie goście spędzili w Auli Leopoldyńskiej, do której zaprosił prof. Edward Białek. Barokowa sala w głównym gmachu Uniwersytetu Wrocławskiego, oddana niedawno po remoncie i pracach konserwatorskich, zrobiła na zwiedzających duże wrażenie.
Podczas kolejnej sesji dr Jan Rauch przybliżył sylwetkę prof. Zdzisława Steusinga, który w powojennym Wrocławiu tworzył podstawy nauki higieny. Natomiast dr Stanisław Mysiak wspomniał wybitnego chirurga-stomatologa, twórcę nowych metod operacyjnych i narzędzi stomatologicznych prof. Alfreda Meissnera, który studiując we Wrocławiu był uczniem Carla Partscha.
Kolejne dni kończyły się roboczymi spotkaniami, wymianą poglądów. Ze strony DIL uczestniczyły w nich sekretarz DIL dr Małgorzata Niemiec oraz mgr Maria Danuta Jarosz – dyrektorka biura DIL, która sprawy organizacyjne związane z funkcjonowaniem Ośrodka Pamięci w strukturach Izby omawiała ze swoją odpowiedniczką z Katowic p. Renatą Wrońską.
W spotkaniu uczestniczył dr Krzysztof Kopociński ze 105 Szpitala Wojskowego w Żarach, który reprezentował Wojskową Izbę Lekarską. Pan dr Kopociński jest uznanym autorytetem w dziedzinie historii wojskowej służby zdrowia.
Spotkanie zostało uznane za bardzo konstruktywne przez wszystkich uczestników, kolejne odbędzie się we wrześniu podczas krajowego zjazdu komisji historycznych okręgowych izb lekarskich w Zielonej Górze, na który już przygotowujemy wystąpienia. Jak wszystkie tego typu spotkania poprzedzone były wieloetapowymi ustaleniami technicznymi, programowymi i organizacyjnymi. W tym miejscu słowa uznania należą się pani Katarzynie Fulbiszewskiej ze Śląskiej Izby Lekarskiej, panu Jackowi Bondyrze, pracownikowi Biura DIL delegowanemu do obsługi Ośrodka Pamięci i Dokumentacji Historycznej oraz pani Marcie Wawrzyniak, która wspierała organizację wydarzenia.
Dariusz Lewera
Polskie Towarzystwo Historii Nauk Medycznych