Otwarto nową pracownię w Centrum Symulacji Medycznej UM we Wrocławiu

Centrum Symulacji Medycznej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu powstało w maju 2018 r. Jak podkreślali przedstawiciele uczelni w chwili uruchamiania CSM – stanowi ono przełom w nauczaniu studentów medycyny. 27 stycznia 2023 r. zaczęła tam działać Pracownia Innowacyjnej Edukacji Medycznej.

Małgorzata Wieliczko

CSM mieści się przy ul. Chałubińskiego 7a, w Starym Kampusie UM im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, w czterokondygnacyjnym budynku, pochodzącym z XIX w. Obiekt był pierwotnie zaprojektowany jako kotłownia, jego dostosowanie do dzisiejszych standardów i potrzeb uczelni trwało ok. sześciu lat. Remont i wyposażenie CSM kosztowały ok. 40 mln zł.

Powstały dzięki temu zarówno sale wysokiej wierności (opieki przedszpitalnej/środowiskowa z symulatorem ambulansu; szpitalnego oddziału ratunkowego; intensywnej terapii; porodowa; neonatologii; intensywnej terapii dziecięcej; blok operacyjny), jak i kilkanaście sal niskiej wierności (np. pracownia umiejętności pielęgniarskich, umiejętności położniczych, technicznych czy sale do zabiegów resuscytacyjnych.

W zabytkowym budynku kampusu UMW mieściły się przedtem również szpitalna pralnia, kuchnia i stołówka,
fot. CSM – UMW/Fb

Wyposażenie CSM – takie samo jak w szpitalu

Urządzenia medyczne w CSM są odwzorowaniem tych, z którymi w szpitalach stykają się pacjenci, tyle że ci w Centrum to… wiernie odwzorowane fantomy. Z ich „udziałem” odbywają się więc np. poród, zawał serca czy znieczulenie ogólne. Fantomy mogą odtworzyć niemal każdą ludzką reakcję – np. zwężanie i rozszerzanie źrenic, wodzenia wzrokiem za palcem, pocenie się, obrzęk języka czy sinienie. Najbardziej zaawansowany symulator w CSM ma natomiast sztuczne płuco, dzięki czemu realistycznie odwzorowuje proces oddychania.

Na sali porodowej w CSM studenci mogą ćwiczyć ponad 40 różnych scenariuszy odbioru porodu,
fot. CSM – UMW/Fb

Podczas zajęć praktycznych studenci biorą udział w tzw. scenariuszu symulacyjnym i bezpośrednio pracują ze wspomnianymi fantomami, co stanowi uzupełnienie pracy z pacjentami podczas zajęć klinicznych. To o tyle istotne, że zgodnie z literą polskiego prawa, studenci nie mogą bezpośrednio ingerować w ludzkie tkanki. 

Co robią studenci w CSM?

W sali wirtualnej rzeczywistości przyszli lekarze mogą uczyć się badań USG, operacji laparoskopii, endoskopii czy zabiegów na naczyniach krwionośnych.

W salach niskiej wierności poszarzają też umiejętności techniczne, m.in. związane z wykonywaniem konkretnych typów badań (np. ginekologiczne, urologiczne), uczą się wkłuć, opatrywania ran czy szycia chirurgicznego, a także resuscytacji na fantomach wyposażonych w oprogramowanie, które analizuje działania ratującego i wskazuje, czy w danym momencie miejsce lub natężenie ucisku daje oczekiwane efekty.

Trwają zabiegi…, fot. CSM – UMW/Fb

Najnowsze narzędzie w CSM

To Pracownia Innowacyjnej Edukacji Medycznej, której uroczyste otwarcie nastąpiło w CSM 27 stycznia br. Tam nowoczesne technologie będą pozwalały studentom poznać i przećwiczyć w świecie wirtualnym procedury diagnostyczno-terapeutyczne. Ma to być swoisty pomost pomiędzy wykładami i ćwiczeniami wysokiej wierności a zajęciami.

Prof. Piotr Ponikowski, rektor UM we Wrocławiu: – Świat wokół nas szybko się zmienia, a jako uczelnia zapewniamy naszym studentom możliwości kształcenia na miarę XXI wieku, fot. Tomasz Walów/UMW

– Nie możemy uczyć tak, jak kilkadziesiąt lat temu sami byliśmy uczeni. Współczesne narzędzia dydaktyczne coraz częściej wykorzystują nowoczesne technologie, a UMW wprowadza te rozwiązania, które są najbardziej przydatne w pracy przyszłych medyków – nie tylko lekarzy, ale też np. ratowników medycznych – powiedział podczas otwarcia nowej pracowni rektor Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu prof. Piotr Ponikowski.

Jak wygląda Pracownia Innowacyjnej Edukacji Medycznej

Jest wyposażona w 14 stanowisk do medycznej symulacji komputerowej z dwoma nowymi systemami. Dzięki nim można „trenować” procedury związane z udzielaniem pierwszej pomocy i postępowania z pacjentami podczas zdarzeń masowych oraz w ramach platformy wirtualnego pacjenta, gdzie możliwe jest ćwiczenie procedur ratowniczych w postępowaniu przedszpitalnym i szpitalnym. Wspomniane systemy pozwalają na ćwiczenie całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego w warunkach medycznej symulacji komputerowej i wirtualnej rzeczywistości. Po założeniu okularów VR i zajęciu miejsca przed ekranem komputera student przenosi się do ambulansu lub szpitala, SOR – w zależności od tematyki prowadzonych zajęć.

fot. Tomasz Walów/UMW

Lekarz jak pilot samolotu – obaj mają ludzkie życie w swoich rękach

Prodziekan ds. rozwoju i innowacji Wydziału Lekarskiego UMW dr hab. Robert Zymliński wyjaśnia:

– Wszyscy doskonale wiemy, że zanim pilot wsiądzie za stery samolotu, spędza wiele godzin w wirtualnej przestrzeni. Pod tym względem lekarz jest trochę jak pilot, tyle że w jego ręce oddaje się wartość najwyższą, jaką jest ludzkie zdrowie i życie. Musi być przygotowany na różne, nawet najbardziej kryzysowe sytuacje, z jakimi będzie miał do czynienia w codziennej pracy klinicznej czy ambulatoryjnej. Korzystanie z symulacji wysokiej wierności jest znakomitą strategią, bo medycyna w dużej mierze opiera się na budowaniu doświadczenia. Dobrze, jeśli ktoś wkracza w tę rzeczywistość, będąc do tego optymalnie przygotowanym. Centrum Symulacji Medycznej to nowoczesny ośrodek, w którym pracuje zespół świetnych i kompetentnych specjalistów. Nowa pracownia jeszcze powiększa jego potencjał. Chcemy maksymalnie wykorzystać możliwości tego miejsca i skierować tam liczniejszą niż dotychczas grupę klinicystów, aby podnosili swoje kompetencje przy wykorzystaniu wirtualnej rzeczywistości, w celu prowadzenia lepszej, bardziej efektywnej, ale i efektownej edukacji studentów. Co ciekawe, platforma ta może być wykorzystywana także w naukach przedklinicznych oraz w kształceniu podyplomowym lekarzy. Stwarza także znakomite warunki do edukacji  osób bez zawodu medycznego, umożliwiając np. szkolenie w zakresie pierwszej pomocy.

fot. Tomasz Walów/UMW

Przy stanowiskach komputerowych nowej pracowni kilkunastu studentów może jednocześnie opanować określoną, powtarzalną procedurę. Jest to niemożliwe przy nauce tradycyjnej, z zaangażowaniem pacjentów. W nowej pracowni możliwe jest także kształcenie zespołów interdyscyplinarnych: studenci różnych kierunków mogą ćwiczyć w jednym czasie, wykonując czynności i procedury zgodne z ich późniejszymi kompetencjami zawodowymi.

wykorzystano materiały prasowe UMW
fot. na str. głównej: Tomasz Walów/UMW